ยกเหล็กเอเชียผลงานทีมไทยไม่เข้าเป้าบททดสอบสำคัญก่อนถึง”ลอนดอนเกมส์”

          การไปแดนโสมในครั้งนี้ก็เพื่อเป็นการคัดเลือกตัวขั้นสุดท้ายก่อนจะประกาศตัวในต้นเดือนกรกฏาคม ว่าใครจะได้เป็นตัวแทนประเทศไทยไป “ลอนดอนเกมส์” เท่านั้น อีกเรื่องหนึ่งก็คือการสร้างเด็กดาวรุ่งให้มีประสบการณ์ในการแข่งขันระดับนานาชาติ

          ถึงแม้ว่าไทยจะได้มาถึง 3 เหรียญทอง 3 เงิน 6 ทองแดง แต่ถ้าหากเทียบกับครั้งที่ผ่าน ๆ มาแล้วถือว่าต่ำกว่ามาตรฐานพอสมควร หากเป็นช่วงก่อนหน้านี้อาจจะมีถึง 5 ทอง หรือ 6 เงินที่สำคัญคือการยกเหล็กในรายการนี้จอมพลังสาวของไทยยังคงมีข้อบกพร่องที่น่าสงสัย และต้องหาทางแก้ไขโดยด่วน

          ทั้ง พนิดา คำศรี และ ประภาวดี เจริญรัตนธารากูล รวมไปถึงดาวรุ่งอย่าง รัตติกาล กุลน้อย ต่างก็ยกแป้กในท่าสแนตซ์กันเป็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะสองรายแรกยกรูดอย่างไม่น่าเชื่อ(ยกสามครั้งไม่ติดเลยสักครั้ง) ส่วน รัตติกาล ยังพอเอาตัวรอดได้ ไม่ต้องพูดถึง พิมศิริ ศิริแก้ว ที่มีความแข็งแกร่งทั้งสภาพร่างกายและจิตใจ

          เรื่องนี้ อาจจะมองดูว่าไม่สำคัญ แต่ถ้าคิดไปไกลถึงโอลิมปิกถือว่าสำคัญเป็นที่สุด เนื่องจากหากไม่สามารถยกในท่าสแนตซ์ได้ ท่าคลีนแอนด์เจิร์กก็ไม่ต้องขึ้นเวทีไปให้เสียเวลา เพราะโอลิมปิกนั้นจะคิดในน้ำหนักรวม ไม่ได้แยกเหรียญถ้าไม่มีสถิติในท่าสแนตซ์ก็ถือว่าทุกอย่างเป็นอันจบเหมือนกับ“น้องอ้อย” เปรมศิริ บุญพิทักษ์ ที่เคยโดนมาแล้วในโอลิมปิก 2008 ที่กรุงปักกิ่ง

          คงจะต้องเป็นการบ้านข้อใหญ่ให้ทีมสตาฟฟ์ โค้ชกลับไปแก้ไขว่าปัญหานั้นเกิดจากร่างกายหรือจิตใจ เท่าที่สังเกตดูจอมพลังสาวของไทย ขึ้นสู่เวทีด้วยสีหน้าเคร่งเครียดไม่ผ่อนคลายเท่าที่ควร ทำให้เกิดอากรเกร็งยิ่งถ้าหากบวกอาการบาดเจ็บขึ้นไปด้วยแล้ว ไม่ต้องพูดถึงผลงานที่จะตามมา จึงควรเป็นกรณีเร่งด่วนที่สมาคมฯ ต้องจัดการหากอยากจะมีเหรียญโอลิมปิกกลับมาให้คนไทยชื่นชม

          ทางด้านของจอมพลังชายนั้น ส่วนใหญ่เป็นดาวรุ่ง มีแต่ สุทธิพร วัฒนากสิกรรม และ พิทยา ตีบนอก เท่านั้นที่เป็นตัวเก๋า แต่เด็กใหม่ที่น่าสนใจเห็นจะเป็น เอกชัย ยีรัมย์ ที่โผล่ขึ้นมาเบียดแย่งเหรียญทองแดงมาได้ ส่วนคนอื่นๆ นั้นยังต้องใช้เวลาอีกสักระยะ แต่จะว่าไปแล้วโอกาสที่จอมพลังชายของไทยจะได้เหรียญทองนั้นบอกได้ว่ายากมากเนื่องจากรุ่นเล็กก็จะมีนักยกเหล็กของ จีน คาซัคสถาน อุซเบกิสถาน รวมทั้งเกาหลี เป็นก้างขวางคออยู่ ส่วนรุ่นใหญ่นั้นแทบจะปิดฉากจบข่าวไปเลย เพราะมีทั้ง อิรัก อิหร่าน ซาอุดีอาระเบีย และชาติตะวันออกกลางทั้งหลายที่เป็นเต้ยในรุ่นใหญ่ๆ อยู่

          เมื่อดูผลงานโดยรวมของทีมจอมพลังไมยในรายการนี้แล้ว ฝ่ายหญิงมีผลงานที่ไม่น่าประทับใจนัก ถ้าหากไม่มี 3 เหรียญทองของ “น้องแต้ว-พิมศิริ” แล้วล่ะก็ ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แต่ยังจะพอคุยได้บ้าง ว่านักยกเหล็กหญิงของเราได้เหรียญกลับมาทุกคน

          ส่วนฝ่ายชายถือว่ายังคงอยู่ในระดับที่ทำได้ แม้จะมีแค่เหรียญทองแดงก็ตาม อย่างที่บอกมาแล้วว่าหนทางของขอมพลังชายของเรานั้น แสนจะยากลำบากกับเหรียญทองในระดับนี้ แต่ถ้าเป็นซีเกมส์ก็ไม่มีใครสู้ได้เหมือนกัน

          เหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่เดือนโอลิมปิก 2012 “อลนดอนเกมส์” ก็จะเริ่มขึ้นแล้ว สมาคมยกน้ำหนักฯ ยังคงพอมีเวลาแก้ไขข้อบกพร่องของนักกีฬาที่ได้เห็นในครั้งนี้ ผลงานในศึกยกเหล็กชิงแชมป์เอเชีย 2012 อาจจะดูไม่น่าพอใจนัก แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมาถือว่าคุ้มค่าถ้าจะแลกมาซึ่งความสำเร็จใน “ลอนดอนเกมส์”

          ทีมยกเหล็กทีมชาติไทยทำผลงานในครั้งนี้ได้ 3 เหรียญทอง 3 เงิน 6 ทองแดง จาก “น้องแต้ว” พิมศิริ ศิริแก้ว 3 ทอง, “น้องฟ้า” พนิดา คำศรี 1 เงิน, “น้องเก๋” ประภาวดี เจริญรัตนธารากูล 1 เงิน, “น้องแพรว” แพรวนภา เคนจันทึก 1 เงิน, “เจ้าเทอร์โบ” เอกชัย ยีรัมย์ 1 ทองแดง, “น้องปุ๊ก” รัตติกาล กุลน้อย 2 ทองแดง และ “เจ้าแจ๊ค” สุทธิพร วัฒนากสิกรรม 1 ทองแดง และ แพรวนภา เคนจันทึก 2 ทองแดง

          ที่มา: หนังสือพิมพ์สยามกีฬา